ՌԱԴՅԱՐԴ ՔԻՓԼԻՆԳ
Մարտին Մուրադյանի թարգմանությամբ
Եթե
Եթե կարող ես քեզ չկորցնել,
Երբ շուրջ բոլորդ խուճապ է, աղետ,
Եվ չես էլ ուզում կասկածը ցրել,
Որ դու կապ չունես այդ խուճապի հետ:
Եթե կարող ես սպասել անխոնջ,
Խաբվել, բայց ստին չդառնալ գերի,Ատելի եղած ապրել անմռունչ,
Թեկուզ ոչ սուրբ ես, ոչ երանելի:
Եթե կարող ես երազել սթափ,
Մտածել, բայց չտրվել մտքերի,
Հաղթանակ ու գույժ ընդունել անխաբ,
Որպես երկվորյակ խաբեբաների:
Թե ճիշտն ես կարող լսել քո խեղված,
Սրիկաների կողմից դառած խայծ,
Սրբություններդ տեսնել փշրված,
Որոնք քեզ համար կյանք էին ու Աստված:
Եթե կարող ես խոյանքները քո
Աղբակույտի պես շպրտել ի դուրս,
Հետո նորից նոր հիմք դնել ու տուն`
Լռության մատնած կսկիծ ու կորուստ,
Եթե կարող ես սրտիդ, նյարդերիդ
Ստիպել, որ քեզ ծառայեն անթեք,
Երբ նրանք արդեն թույլ են ու վտիտ
Եվ կամքդ է միայն պնդում. «Դիմացե’ք»:
Թե ամբոխի հետ ազնիվ ես, անքեն,
Արքաների հետ` հասարակ ու պարզ,
Ընկեր ու ոսոխ անզոր են քո դեմ
Եվ հաշվետու են մասամբ քո դիմաց:
Եթե դու վաթսուն վայրկյանով շքեղ
Րոպեին տաս արժանի ընթացք`
Քոնն է աշխարհն ու ամեն բան այնտեղ,
Ավելին` դու մարդ կլինես, Տղա’ս: